ที่ตรงนั้นใช่ฉันหรือเปล่า

ฝากติดตามเรื่องล่าสุดเรื่องนี้ด้วยนะคะ ดรามาเข้มข้นเหมือนกาแฟขมที่ไม่มีน้ำตาลเลย อารมณ์หน่วง ๆ ทั้งเรื่อง

โปรยปราย

เมื่ออนาคตที่ดีรออยู่ข้างหน้า แล้วทำไมเขาต้องมาเสียเวลากับเธอ

“ของฟรี ไม่ต้องซื้อ ไม่ต้องหา ไม่ต้องเปลี่ยนบ่อย ใช้แล้วรู้สึกปลอดภัย ใครบ้างจะไม่เอา" เขาคิดแบบนี้กับเธอสินะ

“เลี้ยงลูกคนเดียวเหนื่อยมั้ย”

ได้ยินคำถามนี้ดวงตาของเธอก็แข็งขึ้นเล็กน้อย ตอบว่า

“ก็เลี้ยงมาตั้งแต่เกิด ไม่ได้เดือดร้อน”

ตรงตามกาลไม่ตอบ เธอถอนหายใจหนักเป็นเชิงบอกไม่อยากมาเสียเวลาคุยกับเขานัก

“ตามผมว่าเราควรหันหน้ามาคุยกันเรื่อง...ลูก ผมรู้นะว่าลูกของคุณก็คือลูกของผม”

“ฉันเพิ่งบอกคุณไปเองนะว่า ฉันเลี้ยงลูกของฉันได้โดยไม่เดือดร้อน”

ห้าปีที่เขาไปมีชีวิตที่ดีกับผู้หญิงคนนั้น จะหวนกลับมาก่อความรำคาญใจให้เธออีกทำไม

กดติดตามทั้งนักเขียน และนิยายไว้ด้วยนะค้า

ขอบพระคุณค่า